Van Den Haag naar Courcelles les Lens

Reisverslag 3, Frankrijk 2017.

De dag na mijn verjaardag vertrekken we dan eindelijk uit de Laakhaven in Den Haag richting Rotterdam. Het is slecht weer met veel regen onderweg. Om 14u meren we af bij W.S.V. (WaterSportVereniging) Blijdorp, ja tegenover de dierentuin! Door het slechte weer blijven we maar aan boord en gaan de dieren niet met een bezoek vereren!  De volgende dag, donderdag 29 juni, is het grauw weer met regen en veel wind. We laten Rotterdam achter ons en gaan via de Parksluis de Nieuwe Waterweg op. Het is druk, veel vrachtschepen, containerschepen en andere gigantische schepen. Na een tijd varen op de woeste baren draaien we de Oude Maas op en varen onder de Botlekbrug door. De Oude Maas is een mooie en brede rivier. Om 14.30u varen we het Spui op en om 14.45 u liggen we in de stadshaven van Oud Beijerland. Een gezellige haven midden in het centrum. Er zijn leuke panden, winkeltjes en restaurantjes rond de haven en de winkelstraten met een uitgebreid winkelaanbod liggen op een steenworp afstand. Helaas moeten we de volgende morgen vóór 10u van onze mooie plek aan de steiger weg zijn i.v.m. de Spui-dag die pas de dag erna plaatsvindt. Onze plaats was door een boot al gereserveerd. We zijn er niet rouwig om, want er komen rond de haven allerlei kraampjes, shanty koren etc. en dat zijn we wel gewend van Harlingen en elders ook. Dat is altijd veel lawaai tot ’s avonds laat en heel veel bezoekers die langs je boot lopen.

We komen vroeg in de middag aan in Willemstad, een oud vestingplaatsje. We liggen in de haven tegenover een heel oude vestingmuur, prachtig. Aan het eind van de middag komen Bram en Riky Speyer (oud Excellent vaarders) naar Willemstad. We borrelen en eten bij restaurant Bellevue, heel gezellig! ’s Avonds en vooral ’s nachts plenst het. Helaas heeft het dakluik gelekt en is de zitbank drijfnat. We moeten alles drogen en de bank wordt met de föhn gedroogd. We rollen doeken op en leggen die in de richel van het luik om de eerste nattigheid op te vangen. Door e.e.a. vertrekken we pas laat uit Willemstad. We moeten een zeer woelig stuk Volkerak oversteken naar de Volkeraksluis. Door de harde wind staan er behoorlijke golven. Na nog een sluis, de Mandersluis, verlaten we het drukke Volkerak (veel vrachtboten) en varen we op de Mark richting Terheijden, waar we kennissen op gaan zoeken. Bij aankomst in het jachthaventje van Terheijden, staat Marja ons al op te wachten en foto’s van de boot te maken! Ze woont vlakbij de haven en haar man Johan komt ook. We drinken een paar glaasjes wijn op de boot, waarna we het “drinkgelag” bij hen thuis voortzetten. Het was heel gezellig. Het weer knapte eind van de middag op. Er scheen wat zon en het werd een redelijke temperatuur.

De volgende dag, zondag 2/7, besluiten we door te varen naar Breda, dat niet ver van Terheijden ligt. Na een uurtje varen meren we af in de stadshaven in het nieuwe gedeelte dat middenin de stad ligt. Toen we hier een aantal jaren geleden met de boot waren, werd dit gedeelte gegraven. We gaan de stad in, waar het behoorlijk druk is (koopzondag) en de terrassen overvol zijn. Het is altijd gezellig en al heel Bourgondisch qua levensstijl. We kopen boeken in een heel grote, prachtige boekhandel en drinken een wijntje op een druk terras. ’s Avonds eten we bij een Indiaas restaurant Taj Mahal. Bijzonder en niet duur.

Aan de overkant van onze boot vinden opnamen plaats van Wilfred Genet’s programma “Tour du Jour”. Het is heel druk, veel kijkers, veel veiligheidsmensen, felle lampen, opnamewagens van de TV. Genet interviewt o.a. Leontien van Moorsel, een bekende wielrenner (kan niet op zijn naam komen) en één van de ex-jakhalzen, die dikke. Ik maak een paar foto’s en ook van de vestingmuur met de twee bastions. Het is een mooie avond geworden, strakblauwe lucht en zon. E.e.a. wordt mooi verlicht door het avondzonnetje.

De volgende dag, maandag 3/7, vertrekken we al vroeg uit Breda. We wachten voor de spoorbrug naar Zevenbergen, varen eerst nog op de Mark, dan op het Mark-Vlietkanaal, de Roosendaalse Vliet en de Steenbergse Vliet. We varen door de Benedensas sluis, die openstaat dus er moet niet geschut worden en varen dan weer op het Volkerak naar het Rijn/Schelde kanaal. Er komen ons heel veel lege vrachtschepen tegemoet. Ze liggen hoog op het water en maken veel golven. We komen om 15.30u aan in de jachthaven van Tholen en hebben 70km gevaren. Dat is veel!

Dinsdag 4/7 doen we eerst boodschappen en vertrekken om 12u uit Tholen. Het is heel warm en benauwd weer en dan kun je beter varen. We komen weer op het Rijn/Schelde kanaal, waar het weer heel druk is met vrachtboten. We moeten een uur wachten bij de Kreekraksluis. We zijn op weg naar Antwerpen, ongeveer 42 km. varen, waarvan het grootste gedeelte door het Antwerpse havengebied. Dat is imposanter dan het Rotterdamse havengebied. Alle loshavens liggen in R’dam uit het zicht. In Antwerpen is het een en al bedrijvigheid en je komt ogen tekort! Leuk voor mijn camera.

We komen om 16.20u aan bij de Siberiabrug, vlak naast de Royersluis. De brug draait echter pas om 18u. We liggen met een aantal boten afgemeerd aan een voormalige kade in het drukke havengebied. De een na de andere vrachtboot passeert ons of komt net uit de sluis ernaast. We liggen in de gloeiende zon voortdurend op en neer te gaan. Om 18u draait de brug, we moeten dan nog door de Londonbrug en maken onze touwtjes om 18.30u vast in het Willemdok, de mooie (en dure) jachthaven van Antwerpen. Het is nog steeds warm en benauwd.

De volgende dag gaan we de stad in. Het is heel mooi en warm weer. We bezichtigen een prachtige Jezuïetenkerk, de St. Carolus Borromeuskerk (1614-1621), waar vooral veel prachtig houtsnijwerk te zien is. Daarna nemen we de tram naar het Centraal station. Dat is prachtig gerenoveerd, een lust voor het oog. Het is net een museum met een monumentale trap, ornamenten, beelden, kroonluchters, mooie marmer vloer in zwart/wit. Geen straf om van hier te vertrekken of aan te komen. Naast het station is de diamantbuurt van Antwerpen. Je weet niet wat je ziet: ontelbare kleine juwelierswinkeltjes waarvan de etalages stampvol sieraden met diamanten liggen. Door de spotjes die er op gericht zijn, schittert alles je tegemoet en doet het pijn aan je ogen. En alles heel duur.

Donderdag 6/7 hebben we een afspraak met een goede vriendin, Harriët, die in Antwerpen woont. We gaan met de bus en het is een heel eind van het noorden van Antwerpen naar het zuiden. Zij woont in een prachtige buurt met allemaal schitterende Jugendstil huizen. De buurt staat erom bekend en er zijn vaak groepen onder leiding van een gids die al het prachtigs bekijken. We drinken koffie bij haar en lunchen er lekker. ’s Middags lost Hans wat computerproblemen voor haar op en kletsen wij bij! ’s Avonds kookt ze heerlijk voor ons. Twee jaar geleden waren we voor het laatst bij haar, toen we ook met de boot in Antwerpen lagen.

Vrijdag is het heel warm en benauwd. We doen wat klusjes op de boot en ik wil naar een museum vlakbij. Helaas is dat gesloten. De kade langs de jachthaven, waar veel restaurants een terras hebben, blijkt een gewilde locatie voor bruidsparen. Ik tel er die dag drie. Natuurlijk wordt alles vastgelegd door een fotograaf. Allemaal hebben ze veel gasten, die voorzien worden van eten en drinken op een paar meter afstand van de boot! Leuk om te zien.

I.v.m. het tij vertrekken we de volgende dag pas om 11.20u en gaan om 11.30u door de London brug en aansluitend door de Siberiabrug. We moeten door de Royersluis om op de Schelde te komen. Om 11.45 meldt Hans zich per marifoon en krijgt te horen, dat we tot 13u moeten wachten. Dus liggen we weer aan dezelfde nare kade als een paar dagen geleden op en neer te gaan. Om 12.50u mogen we er in, nadat eerst de 100m. lange Henri Dunant van het Rode Kruis erin is gevaren. We liggen vlak achter hem in de sluis. Hij is breed en hoog en wij voelen ons heel nietig. Helaas gebruikt hij veel schroefgeweld bij het uitvaren van de sluis, waardoor we de boot bijna niet in bedwang kunnen houden door de zuiging van het water. De achterpunt van de boot, waarop de electrische scooter, bonkt tegen de sluiskant. Gelukkig geen schade, alleen wat vuile vegen op de boot. We hebben nog tij mee en varen best snel. In ruim drie uur varen we 55km en leggen om 17u aan bij een kleine watersport vereniging Costa Zele in Zele een eind voorbij Dendermonde. Het water van de Schelde stroomt nog steeds snel en dan is het best moeilijk aanleggen. De steigers zijn berekend op kleine bootjes en wij zijn eigenlijk te zwaar om daar aan te leggen, maar we mogen het toch! De steigers zijn niet al te best en er zijn geen voorzieningen, zoals bijv. walstroom. Toch moeten we € 15.- betalen en dat is best veel. Er blijkt een camping bij te horen met een toiletgebouw. Hans ontdekt daarin stopcontacten, maar wel heeft hij een speciale stekker nodig. Dat is geen probleem, door onze jarenlange ervaring hebben wij allerlei soorten stekkers voor allerlei landen! En ook hebben we een haspel met 100m. snoer, die door Hans wordt uitgerold over de steiger, de lange loopbrug naar de wal, over een stuk gras en een weg en dan het toiletgebouw in. Opgelost: we hebben stroom.

Dan gebeurt er iets leuks. Allerlei kleine bootjes worden via een trailerhelling te water gelaten. Achterop hangen enorme buitenboord motoren, de meeste zijn 250 of 300 pk maar er is ook een van 400 pk. Het zijn racebootjes die met veel lawaai over het water scheuren in een wolk van opspattend water. Sommigen doen een soort wedstrijdje: wie het hardste kan! Doordat ze zo hard over het water gaan maken ze nauwelijks golven maar wel heel veel lawaai en ze verstoken veel brandstof. Hans filmt e.e.a. Het is een prachtige avond met een strakblauwe lucht en zon. De Schelde is daar heel mooi qua natuur en plots komt er ook nog een ballon in de lucht over het water. Je kunt het mandje eronder zien en met de verrekijker ook de mensen erin!

Zondag 9/7/17, het is heel mooi en warm weer, moeten we weer wachten op gunstig tij (als je de stroming mee hebt scheelt dat in het diesel verbruik). Volgens Hans en ook de mensen in de jachthaven is dat ong. om 14.30u. Dat is best laat en we willen wel Gent bereiken. We gaan om 14.15u weg. Het water stroomt niet meer zo hard tegen, het is bijna kentering (dood tij, dan stroomt het water niet meer tegen, maar je hebt het ook nog niet mee). Onderweg krijgen we dan langzamerhand de stroming mee en kunnen we met hetzelfde toerental harder varen. Bij sluis Merelbeke (voor Gent) zit het weer tegen. We moeten bijna een uur wachten voor we de sluis in kunnen. We wachten met nog twee heel grote motorboten. Als we om ong. 19u de Ketelvesthaven in Gent binnenvaren (middenin de stad), staat er iemand vanaf een boot naar ons te roepen. Dat blijkt een kennis van yoga te zijn, Tineke. Als wij op de boot gegeten hebben, gaan we bij hen langs. Zij en haar man Renze hebben al een hele reis achter de rug en hadden veel problemen en oponthoud bij sluizen. Ook vanwege het feit dat er zo lang geen regen gevallen is en de waterstand heel laag is.

Maandag gaan we Gent in, een prachtige stad vol oude gebouwen, huizen, kerken, musea en erg druk. Ook heel veel winkels met prachtige dingen (kleding, schoenen, tassen, shawls). We zien o.a. modehuis NATAN, een van de beroemdste Belgische modeontwerpers waar o.a. Koningin Maxima en Koningin Mathilde van België kleding kopen. Het is daar, net als overal in Gent, uitverkoop. Zou Maxima daar ook gebruik van maken…………?

We bezoeken de St. Michielskerk en de St. Nicolaaskerk. Beiden prachtig en imposant, vooral het houtsnijwerk en de gebrandschilderde ramen. Daarna lopen we naar kasteel “Het Steen”, een imposante vesting middenin Gent. Helaas te laat om er nog in te kunnen. Vermoeid  vleien we ons in een stoel op een terras en doen ons te goed aan een drankje (Hans tapbier en ik Kriekbier). Het is zoel en warm en dan krijg je dorst!

Dinsdag moeten we nodig boodschappen doen en dat kan niet ver van de boot bij Delhaize. We slaan het nodige in, brengen het naar de boot, zeggen de poes goedendag en gaan weer de stad in. We komen terecht bij een levensgrote en heel goed gesorteerde kantoorboekhandel, in Frankrijk heet zoiets een papeterie. We kijken onze ogen uit en kopen het e.e.a. Het is bewolkt maar de temperatuur is goed. Het weer slaat helaas om en het regent de hele nacht. We willen eigenlijk de volgende dag verder varen, maar de weersvoorspelling is heel slecht voor die dag. We besluiten om nog maar een dag in Gent te blijven. We doen wat klusjes en ’s middags wordt het droog, hiep hoi. We gaan maar weer een eind lopen en belanden o.a. bij een heel goed gesorteerde Dille&Kamille, waar we wat handige dingen kopen voor aan boord, o.a. een kaasmes i.v.m. de nog te nuttigen Franse kaas in Frankrijk! Omdat het onze laatste avond hier is, besluiten we een hapje buiten de deur te gaan eten. Veel restaurants blijken dicht te zijn of veel te duur. Gelukkig is er een Italiaan niet ver van de boot waar het heel druk is. Dat is altijd een goed teken. Hans heeft pasta met fruits de mer en ik gegrilde tonijn met ratatouille. Erg lekker.

Donderdag vertrekken we dan uit Gent, uitgezwaaid door de vriendelijke havenmeester en varen we de Leie op. Dat is een prachtige meanderende rivier, waaraan kapitale villa’s liggen. Je kijkt je ogen uit, zo veel rijkdom en zulke enorme huizen met gigantische tuinen die schitterend onderhouden zijn. Het is mooi weer met een lekker fris windje. In de loop van de dag wordt het steeds warmer en na twee sluizen, nare sluizen met veel vrachtboten, meren we om 17.45u af in de stadshaven van Kortrijk

Vrijdag 14/7 heeft Hans wat technische klusjes te doen en ga ik op zoek naar een bakker, hetgeen nog een hele klus is. Intussen neem ik wat foto’s van het imposante raadhuis en van een toren, die moederziel alleen op een plein staat. Het is wel een mooie toren.

’s Middags gaan we samen de stad in. Kortrijk heeft een behoorlijk historische achtergrond en is een oude stad. We bezichtigen de Broeltorens, twee identieke bastiontorens, de St. Maartenskerk, het imposante Raadhuis en nog meer. We nemen een drankje op een terras en eten een hapje op de markt, waar een heel leuke speeltuin is, veel kinderen spelen er terwijl hun ouders een terrasje pikken. Er staan overal in de stad enorme bloempotten met boompjes erin. Het bijzondere is dat de potten leuk beschilderd zijn in marmermotief, tijger/pantervelmotief en andere motieven. Heel leuk en nog nooit ergens gezien.

Zaterdag 15/7 vertrekken we bijtijds uit Kortrijk op weg naar Lille. Hans hangt het Franse gastenvlaggetje in de mast en haalt het Belgische weg. In sluis Menem moet hij de wal op en bij de sluiswachter krijgen we op de valreep nog een Waals fiscaal nummer. Na sluis Menem ligt een bunkerboot, die gelukkig open is. We tanken en na nog drie sluizen meren we af aan een voormalige kade middenin het park de la Citadelle. Er is geen enkele voorziening om je touwen aan vast te maken, dus Hans slaat pinnen in de grond en daar liggen we, tussen twee voormalige spitsen die nu door Engelsen bevaren worden. Er is ook geen elektriciteit. We wagen het er maar op, want je kunt verder nergens liggen en er zijn ook geen jachthavens voor zover wij weten. We liggen heel mooi, naast ons le Jardin de l’Impératrice (uit 1865 en aangelegd in Engelse landschapsstijl met heel veel bijzondere bomen, 3 ha. groot) en aan de overkant van het water het Parc de la Citadelle dat nog groter is, 55 hectare met duizenden bomen, wandelpaden en een dierentuin die gratis te bezoeken is. De drukte valt er wel mee, veel gezinnen met kinderen. De tuin is niet zo groot, maar prachtig aangelegd. Ik zie klauterende, balancerende en slingerende apen aan touwen, pelikanen, zebra’s en nog meer. Dit stukje Lille is erg in trek bij de inwoners. Hele hordes mensen, gezinnen met kinderen en vooral veel joggers lopen langs de boot en kijken nieuwsgierig naar binnen. Vlakbij zit een electrische bootjes verhuurbedrijf. Veel mensen doen dat en rukken te snel aan het stuur waardoor ze alle kanten op schieten en soms tegen onze boot…. Dan vaart er ook nog regelmatig een rondvaartboot voorbij. Kortom een niet zo’n rustig plekje om te liggen. We willen de volgende dag Lille bezichtigen. Een grote stad (ruim 1 miljoen inwoners) en heel veel bezienswaardigheden. Zondagmorgen blijkt onze koelkast ontdooid gedurende de nacht (zonder elektriciteit gelegen en slechte batterijen)) en de vloer van de kajuit is behoorlijk nat. We kunnen ons niet permitteren nog een dag en een nacht zonder walstroom te liggen en besluiten te vertrekken. Na sluis de Don meren we om 17.15u af in een kleine haven aan een groot meer gelegen, Courcelles les Lens. Een prachtig bos voor onze neus, een heel groot meer, een honden training veld tegenover de boot, een midget golf, verhuur van waterfietsen, kajaks etc. Een en ander is een beetje in verval en niet goed onderhouden (echt Frans!) Er liggen een aantal vaste bewoners, die direct komen vertellen dat er geen havenmeester is en je hier gratis kunt liggen! En ook nog gratis elektriciteit en water, wat wil je nog meer. Een van de bewoners biedt aan ons met haar auto de volgende dag naar de supermarkt te rijden, een eindje van de haven vandaan.

Maandag 17/7 gaat Hans mee in de auto boodschappen doen en maak ik een wandeling rond het meer. Het is prachtig weer en je komt een enkele wandelaar of hondenbezitter tegen.

Dinsdag 18/7 vertrekken we richting Douai. Daar zijn geen jachthavens, alleen aanlegsteigers en we willen een paar uur in Douai doorbrengen. Dat schijnt ook een mooie stad te zijn. We varen dus heel rustig uit de haven weg en gaan het kanaal op. Hans geeft meer gas en we horen een raar getik/gebonk onder de boot. Als Hans meer gas geeft wordt het gebonk erger. We besluiten terug te gaan naar de haven. Hans denkt dat één of meer schroeven van de homokineet (is de verbinding van de motor met de schroefas) losgetrild zijn, waardoor hij gaat klapperen. Alles uit het ruim gehaald en de homokineet geïnspecteerd. Die blijkt goed vast te zitten, dus dat is het niet. De motor vertoont ook geen kuren, er zijn geen losse kleppen. Wat is het dan wel. We denken aan een stuk visdraad rond de schroef met een dobber eraan of de trossensnijder die ontzet is en tegen de schroefas kleppert. De vaste “bewoners” komen hulp bieden. Eén van hen kent een bevriende duiker. Die wordt gebeld en er wordt een boodschap ingesproken. Nu maar afwachten of hij reageert. Wij besluiten de tijd te doden door een potje midget golf te gaan doen, vlakbij de boot. Het is eigenlijk te warm, maar we doen het toch en hebben veel plezier. Na afloop krijg ik een ijsje als “prijs” van Hans omdat ik gewonnen zou hebben, maar dat is niet zo! De duiker meldt zich deze dag niet meer! Het is een broeierig warme nacht met hoge temperaturen en de volgende morgen is het om 08.30u al 30o buiten en op de boot 28.5o!

Het is dus woensdag en de buurman komt melden dat de bevriende duiker met vakantie is. Die kent echter weer een duikervriendje, die gebeld zal worden en daar wachten we nu dus op. Het is een heel warme dag met zware windstoten. Er waaien takken uit de bomen en de boot ligt bezaaid met stukken schors. Elders heeft het zwaar geonweerd en dat verwacht men ook hier.

Hoe dit af zal lopen, horen jullie in het volgende reisverslag. We hadden al besloten niet naar de Somme te gaan omdat we niet zeker zijn of er voldoende water in staat, dus niet via het kanaal du Nord en Péronne. We gaan nu oostwaarts, richting Charleroi, Namen en Luik naar de Maas en dan Maastricht enz.

We zijn nu 6 weken onderweg, hebben tot nu toe 879 km. afgelegd en 26 sluizen gehad. Het is een heel andere reis aan het worden dan gepland (Somme, Parijs, Chalons sur Saône). Veel technische pech en te weinig regen, waardoor het waterpeil in sommige delen van België en Frankrijk veel te laag is. Maar we amuseren ons wel!

Courcelles les Lens, 19/7/17