Van Muiden naar Den Haag

REIS NAAR FRANKRIJK 2017.

Reisverslag 2.

We liggen nog steeds in Muiden bij de Koninklijke. Inmiddels is de “Waddenzee”, een 40 m. lang voormalig betonningsvaartuig van de Kon. Marine en nu in het bezit van Sam, de broer van Hans, afgemeerd op de ruime plek waar wij eerst lagen (wij zijn slechts 10 m.) en zijn wij verkast. We liggen nu vlak voor het Havenkantoor, ook een mooie plaats maar met wat minder goed uitzicht op het Muiderslot. Het is vrijdag 16/6, een grauwe, koude dag met een mooie avond. We drinken een wijntje op de “Waddenzee”, heel gezellig en al pratend wordt het toch nog laat!

De volgende dag, zaterdag en heel mooi weer,  is het de generale repetitie voor het “Admiraalzeilen” t.g.v. het 170-jarig bestaan van de Koninklijke en de “Waddenzee” is het “Admiraalschip”. Zondag komen er allemaal hotemetoten aan boord w.o. de burgemeester en dan moet er niets misgaan. Er doen zo’n 40 zeilschepen, enkele platbodems en wat motorboten aan het Admiraalzeilen mee. Zaterdagmorgen is er palaver en krijgt men uitgebreid instructie over de moeilijke “capriolen” die het Admiraalzeilen vereist. Wij varen mee en het is heel leuk om deze generale mee te maken. Wij varen een eind voorbij Pampus, alwaar geankerd wordt. Alle boten komen in rijen aangevaren en stellen zich op in een bepaalde formatie. Ze groeten de “Waddenzee” door het neerhalen van de fok en de “Waddenzee” groet terug d.m.v. het afvuren van een salvo. Onze oren tuiten! Maar wel leuk.

Zondag zien we de hotemetoten aan boord komen en Hans filmt alles. Als de Waddenzee richting het Markermeer vertrekt, gaan wij ook eindelijk los na 9 dagen Muiden! We hebben nog nooit zo lang in een jachthaven gelegen. We varen weg om 12.20u, het is heel warm, we schutten in de zeesluis Muiden om 12.50u. We hebben een rustige tocht over de altijd mooie Vecht. Rustig omdat je veelal niet harder mag varen dan 6 km en op sommige stukken 9 km. Om 17.20u meren we af aan de kade in Maarssen, vlakbij het centrum. Het is veel te warm om aan boord te koken en we eten een heerlijk 3-gangen diner (voor maar € 20.-) bij bistro “Zuster Francina”. Daarna genieten we aan boord van een warme maar mooie avond.

Maandag 19/6 vertrekken we uit Maarssen, moeten lang wachten bij de Weerdsluis (en € 5.- sluisgeld betalen!). We varen nu door Utrecht langs o.a. de Oude Gracht met zijn keldergewelven, restaurants en terrasjes vlak aan het water. Het is tropisch warm ong. 31o! Na de Noordersluis steken we het Amsterdam/Rijnkanaal over en moeten lang wachten voor de Zuidersluis die toegang geeft tot het Merwedekanaal. Het wachten is geen pretje i.v.m. het woelige water veroorzaakt door de vele vrachtschepen die over het Amst./Rijnkanaal varen. De temperatuur blijft oplopen en we liggen ¾ uur te wachten voor een brug in Montfoort. We meren af aan een mooie kade met bomen om 18.15u.

De volgende dag vertrekken we om goed 10 u en varen dan over de Hollandse IJssel, die erg mooi is. Het is prachtig  weer, maar erg warm. We gaan in de Waaiersluis met een Loca-boat (lange en brede huurboot) en moeten van de sluiswachter schuin achter hem liggen anders passen we er niet in. E.e.a. is heel ongemakkelijk met schutten, maar we fiksen het! Dan varen we op de Gouwe en moeten we weer wachten bij de Julianasluis, vervolgens bij een brug over de Gouwe. De volgende brug bij Hazerswoude-Rijndijk blijkt van 16 u tot 18 u gestremd voor de pleziervaart. Gelukkig komt er om 16.20 u een vrachtboot en Hans vraagt per marifoon aan de brugwachter of wij daarna door de brug mogen. Zijn antwoord: “Als u er niet bent als de vrachtboot erdoor is gooi ik hem dicht”!! We liggen vlakbij aan de walkant en zijn snel bij de brug, dus dat scheelt in de wachttijd. We gaan door de brug om 16.45 u en varen nu op de Oude Rijn richting Leiden. We willen onze zoon in Den Haag opzoeken om iets voor hem te regelen en hebben daarom het vaarplan wat omgegooid. We moeten weer lang wachten voor de Leiderdorpsebrug, die ook tot 18 u. gestremd is (vanwege de avondspits). We leggen uiteindelijk in de stadshaven van Leiden aan om 18.20 u na een wel heel lange vaardag. De haven biedt uitzicht op de Zijlpoort, een mooie oude stadspoort. Daarnaast is een tamelijk nieuw restaurant, Tanoor, met een keuken uit het Midden-Oosten. We hebben er verrassend en heerlijk gegeten!

De volgende dag, woensdag 21/6, is het weer mooi maar gelukkig is er een harde, frisse wind. We verlaten Leiden en varen een stukje terug om diesel te tanken. Dan moeten we weer een uur wachten (brugwachter lunchen). We varen nu op het Rijn-Schiekanaal en daarna op de Vliet. We hebben pech met alle bruggen, overal wachten en het is weer heel warm geworden. Bij het historische sluisje in Leidschendam moeten we ook heel lang wachten en de eerstvolgende brug na de sluis, die door de sluiswachter bediend moet worden, wordt dat niet. Als Hans belt biedt hij zijn excuses aan: hij was ons vergeten!

Als we dan eindelijk Den Haag binnenvaren, blijkt de Geestbrug gestremd van 16 u tot 18.30 u. Dat is wel erg lang. Wij kwamen om even voor vieren, maar hij wilde de brug niet meer opendoen. Zo lang wachten in de gloeiende hitte lijkt ons niets, dus besluiten we de hele kap te laten zakken en de voor- en zijramen worden neergeklapt. Zo gaan we niet alleen onder de Geestbrug door, maar onder nog drie andere bruggen. We houden slechts enkele centimeters boven ons over en moeten onze hoofden intrekken. Om 16.30u liggen we dan eindelijk in de Laakhaven achter de Haagse Hogeschool, waar de studenten op het terras van het Hogeschool restaurant heerlijk in het zonnetje zitten.

Wij genieten in de namiddag zon van een koel wijntje. Onze zoon komt gezellig een glaasje meedrinken, waarna we met z’n drieën een heerlijke (en goedkope) warme schotel eten in het restaurant van de Hogeschool (waar ook niet-studenten gebruik van mogen maken).

’s Avonds zit ik in bed te lezen als ik een vreselijke knal hoor aan de overkant van het water (de Neherkade). Op de Neherkade wordt heel hard gereden, dat hadden we al gezien. Ik dacht direct aan twee auto’s die op elkaar waren geknald. Kort daarop veel sirenes. Politie (veel), twee brandweerauto’s, twee ambulances. Door de verrekijker gekeken, maar omdat het donker was niet goed kunnen zien. Maar het lijkt er op dat hij frontaal tegen een groot gebouw geknald is op de  kruising. De temperatuur blijkt nog heel hoog, 26o en het is al 00.30u!

De volgende dag, dond. 22/6, is een hittegolf voorspeld met kans op onweer en slagregens. Hans ontdekt een naad in de kap waarvan het stiksel los is. Als het gaat regenen, komt de regen door de spleet in de boot. Hij belt met de fa. Vrolijk in Scheveningen, een bekende zeilmakerij en hij kan er terecht. Dus dat deel van de kap eraf geritst. Er is nu een heel grote opening ontstaan waarboven hij onze grote parasol vastmaakt. De rest van de kap wordt ook met touwen vastgezet. Het deel van de kap dat gerepareerd moet worden rolt hij op, er gaat een grote riem omheen met een lus om te dragen. Zo gaat Hans met het Openbaar Vervoer naar Scheveningen. Na een kleine twee uur is hij weer terug, zonder kap. Er moest eerst een klus afgemaakt en dan zijn wij aan de beurt. Hans besluit om 14.30 u weer naar Scheveningen te gaan. Het weerbericht voorspelt vanaf 17 u regen. Helaas begint dat al om 15.15u, drie enorme hoosbuien met onweer. De stuurhut drijft. Gelukkig heb ik zoveel mogelijk spullen in de kajuit gelegd en onder het achterste deel van de kap en Hans had de stuurstand met alle instrumenten afgedekt. Maar het stroomt met bakken naar binnen en ik voel me heel ongemakkelijk. Bovendien zijn er enorme rukwinden en ben ik bang dat de parasol de lucht ingaat!

Om 16.30 u komt Hans met de gerepareerde kap terug. Het is dan net even droog. Het is een hele toer om met de harde wind in de drijfnatte boot de kap weer rond de stangen te krijgen en dicht te ritsen. Er komen dan nog twee hoosbuien, een waar waterballet. De kap wordt loodzwaar van de regen en is bijna niet meer te hanteren. Hans is doorweekt tot en met zijn onderbroek! Tot overmaat van ramp komt er nu een scheur in een hoek van de kap! Dus er is wel gevloekt…. We gooien het drijfnatte vloerkleed op de kant en gaan dweilen met alle dweilen en doeken die aan boord zijn. De boot wordt heel schoon!! Daarna gaan we een lekkerbekje met gebakken krieltjes en sla eten in het restaurant naast de boot (van de Hogeschool).

Vrijdag 23/6 is het grauw weer met een heel harde wind en wat motregen. Dus weer de kap eraf (het wordt eentonig), nu twee parasols in het gat en Hans vertrekt om goed 10 u weer naar de fa. Vrolijk. Na een paar uur komt hij weer terug. De scheur is keurig gerepareerd. De parasols, die hevig stonden te klapperen in de harde wind, er weer af en de kap er op. Hè, hè, is dit dan nu eindelijk het einde van alle ellende die we meemaken sinds ons vertrek uit Harlingen?

Zaterdag moeten we boodschappen doen. Er is weinig eetbaars meer aan boord en we willen ook niet steeds naar het Hogeschool restaurant. Dus boodschappen, klusjes, kattenbak verschonen etc. Zondag willen we eens de zinnen verzetten en besluiten naar het Mauritshuis te gaan. Als we uit de tram bij halte Korte Voorhout stappen, zien we dat er antiekmarkt op het Korte Voorhout is. Daar hebben we goede herinneringen aan uit de tijd dat we in Den Haag woonden. We gooien de plannen dus om en gaan naar de antiekmarkt, lekker sneupen (scharrelen) zoals ze in Harlingen zeggen. Op deze markt staan goede antiquairs met heel mooie spullen en prachtig uitgestald. Het is een feestje om alles te bekijken, meubels, kunst, juwelen, porselein, aardewerk, zilver en nog meer. Ik mag iets uitzoeken voor mijn verjaardag (de 27e) en kies een kleine, mooi gesneden lachende boeddha (van ivoor, dat mocht vroeger en nu niet meer) en een kleine Jugendstil broche in de vorm van een  vlindertje met prachtige kleuren. Hans koopt een kleine ets met het wapen van Harlingen. Moe van het slenteren drinken we wat op het terras van de Posthoorn, een instituut in Den Haag. Dan lopen we naar de Vijverberg, waar ik het torentje van de minister-president fotografeer en via het kabinet van de Koning naar het Mauritshuis. Dat gaat net dicht. Dus lopen we over het Binnenhof, waar gisteren nog tribunes stonden i.v.m. Veteranendag, naar de Passage. Ik meen, dat dit nog de enige oude Passage in Nederland is. Het is koopzondag (elke week) en een gezellige drukte in de stad. Mensen lopen met papieren tassen van chique winkels. Wij eten een ijsje en dan weer in de tram naar de boot, want Minoes is wel erg lang alleen!

Maandag 26/6 is weer een klusjesdag. Beddengoed gelucht en bedden verschoond. Hans heeft diverse kleine technische klusjes te doen en ik begin aan dit reisverslag. Het is goed weer, zon en wolken wisselen elkaar af. Omdat we niet varen, worden de grote batterijen (voor licht, koelkast etc.) niet opgeladen en moeten we aan de walstroom. Er staan electriciteits paaltjes langs de kant, waar je electronisch moet betalen voor de te leveren stroom. Het valt ons op, dat er erg weinig k/watt wordt geleverd en Hans heeft al geklaagd bij de havenmeester van de gemeente. Tot hij er achter komt dat het wel eens aan onze batterijen kan liggen, die gaan niet “eeuwig” mee. Volgens hem zijn ze pas een paar jaar oud. We hebben er 4 van 240 ampère per stuk. Met doormeten komt hij niet veel verder, maar door er steeds één af te koppelen ontdekt hij dat er twee heel slecht zijn, waardoor de twee goede ook minder presteren. Dus de twee slechte definitief afgekoppeld en moeten we verder met de twee goede. Het zijn grote, zware batterijen die vnl. in de boten wereld worden gebruikt en daardoor niet overal verkrijgbaar.  

Dan breekt mijn verjaardag aan op dinsdag 27/6. Het echte verjaardagsgevoel ontbreekt nog door alle rompslomp van de laatste dagen en vanmiddag moet Hans om persoonlijke redenen met onze zoon weg. Dus zit ik nu verder te typen aan dit verhaal met de gekregen bloemen voor mijn neus. Rond theetijd verwacht ik de beide heren op de boot en drinken we thee met taart erbij. Vanavond nog ergens gaan eten en dan is deze dag ook weer voorbij. Morgen hopen we te vertrekken naar Rotterdam en dan via Zeeland naar Antwerpen.

We zijn nu drie weken onderweg en door alles wat we meegemaakt hebben lijkt het wel drie maanden! We hebben 399 km. gevaren en 13 sluizen gehad, maar dat worden er veel meer in België en vooral in Frankrijk!

Tot het volgende reisverslag.

Den Haag,

27/6/2017